Przykurcz Dupuytrena

Przykurcz Dupuytrena

Na czym polega Przykurcz Dupuytrena

Choroba Dupuytrena, nazywana także „Przykurczem Dupuytrena” polega na włóknieniu rozcięgna dłoniowego prowadzącego do przykurczy stawów śródręczno-paliczkowych, międzypaliczkowych bliższych i międzypaliczkowych dalszych. Włóknienie polega na pogrubieniu i przebudowie tkanki. Przykurcze w stawach ręki prowadzą do jej deformacji i ograniczenia funkcji. Utrudniają czynności codzienne takie jak chwytanie, witanie się czy kierowanie pojazdów. Wiąże się to z ograniczeniem lub całkowitym wykluczeniem z życia zawodowego. Choroba najczęściej dotyka osób po 40 roku życia. Nie ma jednoznacznie stwierdzonej przyczyny zapadania na Przykurcz Dupuytrena, natomiast palenie tytoniu, alkoholizm i cukrzyca mogą mieć na nią istotny wpływ. Wydaje się, że na powstawanie deformacji ma także wpływ czynnik genetyczny.

Trzy stopnie choroby

Wyróżnia się trzy stopnie choroby:

1. Występowanie guzków podskórnych na dłoniowej powierzchni ręki nie powodujących przykurczu palców. 2 .Guzki powodujące przykurcz w stawach śródręczno-paliczkowych. 3. Zmiany powodujące przykurcz w stawach międzypaliczkowych bliższych.

Leczenie nieoperacyjne

Leczenie nieoperacyjne opiera się na zmniejszeniu objawów i poprawie ruchomości w stawach ręki. Najczęściej rozpoczyna się od ostrzyknięcia guzków steroidem lub miejscowej radioterapii. Formą leczenia z wyboru jest zabieg operacyjny. Obecnie medycyna jest w stanie zaoferować zabiegi, które polegają na wprowadzeniu substancji działających bezpośrednio na zmienione ścięgna, bez konieczności ich wycinania. Oczywiście formę zabiegu powinien dobrać na podstawie szczegółowych badań wykwalifikowany chirurg.

Rehabilitacja ma swoje zastosowanie w powrocie do zdrowia po zabiegu operacyjnym. Z przeglądu literatury wynika iż nie tylko brak zastosowania rehabilitacji, ale także niewłaściwe postępowanie po zabiegu może doprowadzić do wystąpienia zrostów w okolicy cięcia zabiegowego, a w efekcie zmniejszyć szanse pacjenta na odzyskanie utraconej funkcji ręki.

Przykurcz Dupuytrena - fizjoterapia pooperacyjna

Bardzo ważna jest edukacja pacjenta w jaki sposób pielęgnować ranę pooperacyjną, jakie ćwiczenia wykonywać i kiedy. Najkorzystniejsze dla gojenia rany i w konsekwencji do powrotu sprawności po operacji jest stosowanie ćwiczeń z mniejszym obciążeniem dla operowanych tkanek. Bardzo dobre jest także stosowanie ortezy usztywniającej w niezbyt mocnym ustawieniu wyprostnym. Procedury te nie utrudniają gojenia się rany ani nie ograniczają wyprostu w palcach. Dzięki nim można szybciej i bezpieczniej wprowadzić ćwiczenia usprawniające.

Ciekawą i nowatorską metodą w leczeniu Przykurczu Dupuytrena jest zastosowanie terapii wibroakustycznej po leczeniu operacyjnym. Polega ona na wykorzystaniu wibracji o częstotliwości i amplitudzie podobnej do występującej w organizmie człowieka w celu poprawienia przepływu krwi i limfy w miejscu operowanym oraz wspomagania regeneracji i odbudowy nerwów.

Podsumowując Przykurcz Dupuytrena jest chorobą, do której można dobrać leczenie operacyjne ale także mniej inwazyjne. Bardzo ważnym elementem leczenia jest postępowanie pooperacyjne i dobranie odpowiednich ćwiczeń i zabiegów fizykalnych, które mogą pomóc w regeneracji obciążonych tkanek.

Insipiracje:

  1. Stępień M, Piątkowski P, Rokicki R. Zastosowanie terapii wibroakustycznej u pacjentów po leczeniu operacyjnym choroby Dupuytrena. Fizjoterapia Polska © MEDSPORTPRESS, 2012; 4(4); Vol. 12, 355-362
  2. Kisała A. Problemy dotyczące rąk u chorych na cukrzycę. Diabetologia Kliniczna 2012, tom 1, nr 3.
  3. Jurecka A, Papież M, Pawłowska J, Solecki T, Gądek A. Ocena skuteczności terapii powięziowej u chorych po operacyjnym leczeniu przykurczu Dupuytrena. Przegląd Lekarski 2018 /75/04.
  4. https://handproject.pl/choroba-dupuytrena/

Podobne wpisy